CanonLaw.Ninja

A resource for both professional and armchair canonists.

Also including the GIRM, GILH, CCC, CCEO, DC, SST, ESI, USCCB Norms, and Vos estis.

Search

  • Section Numbers
  • Text Search    

  • Documents
  •  

   

Document

The People of God » The Christian Faithful » Sacred Ministers or Clerics » The Enrollment, or Incardination, of Clerics
Canon 265. Every cleric must be incardinated either in a particular church or personal prelature, or in an institute of consecrated life or society endowed with this faculty, or also in a public clerical association which has obtained that faculty from the Apostolic See, in such a way that unattached or transient clerics are not allowed at all.
[revised wording according to m.p. Competentias quasdam decernere, 11.II.2022]

Quemlibet clericum oportet esse incardinatum aut alicui Ecclesiae particulari vel praelaturae personali, aut alicui instituto vitae consecratae vel societati hac facultate praeditis, aut etiam alicui Consociationi publicae clericali quae eandem faculatem ab Apostolica Sede obtinuerit, ita ut clerici acephali seu vagi minime admittantur.
Canon 266. §1 By the reception of the diaconate a person becomes a cleric, and is incardinated in the particular Church or personal Prelature for whose service he is ordained.

§2 A member who is perpetually professed in a religious institute, or who is definitively incorporated into a clerical society of apostolic life, is by the reception of the diaconate incardinated as a cleric in that institute or society unless, in the case of a society, the constitutions determine otherwise.

§3 A member of a secular institute is by the reception of the diaconate incardinated into the particular Church for whose service he was ordained, unless by virtue of a concession of the Apostolic See he is incardinated into the institute itself.

§1. Per receptum diaconatum aliquis fit clericus et incardinatur Ecclesiae particulari vel praelaturae personali pro cuius servitio promotus est.

§2. Sodalis in instituto religioso a votis perpetuis professus aut societati clericali vitae apostolicae definitive incorporatus, per receptum diaconatum incardinatur tamquam clericus eidem instituto aut societati, nisi ad societates quod attinet aliter ferant constitutiones.

§3. Sodalis instituti saecularis per receptum diaconatum incardinatur Ecclesiae particulari pro cuius servitio promotus est, nisi vi concessionis Sedis Apostolicae ipsi instituto incardinetur.
Canon 267. §1 To be validly incardinated in another particular Church, a cleric who is already incardinated must obtain a letter of excardination signed by the diocesan Bishop, and in the same way a letter of incardination signed by the diocesan Bishop of the particular Church in which he wishes to be incardinated.

§2 Excardination granted in this way does not take effect until incardination is obtained in the other particular Church.

§1. Ut clericus iam incardinatus alii Ecclesiae particulari valide incardinetur, ab Episcopo dioecesano obtinere debet litteras ab eodem subscriptas excardinationis; et pariter ab Episcopo dioecesano Ecclesiae particularis cui se incardinari desiderat, litteras ab eodem subscriptas incardinationis.

§2. Excardinatio ita concessa effectum non sortitur nisi incardinatione obtenta in alia Ecclesia particulari.
Canon 268. §1 A cleric who has lawfully moved from his own particular Church to another is, by virtue of the law itself, incardinated in that latter Church after five years, if he has declared this intention in writing to both the diocesan Bishop of the host diocese and his own diocesan Bishop, and neither of the two Bishops has indicated opposition in writing within four months of receiving the cleric’s written request.

§2 By perpetual or definitive admission into an institute of consecrated life or a society of apostolic life, a cleric who in accordance with can. 266 is incardinated in that institute or society, is excardinated from his own particular Church.

§1. Clericus qui a propria Ecclesia particulari in aliam legitime transmigraverit, huic Ecclesiae particulari, transacto quinquennio, ipso iure incardinatur, si talem voluntatem in scriptis manifestaverit tum Episcopo dioecesano Ecclesiae hospitis tum Episcopo dioecesano proprio, neque horum alteruter ipsi contrariam scripto mentem intra quattuor menses a receptis litteris significaverit.

§2. Per admissionem perpetuam aut definitivam in institutum vitae consecratae aut in societatem vitae apostolicae, clericus qui, ad normam can. 266, §2, eidem instituto aut societati incardinatur, a propria Ecclesia particulari excardinatur.
Canon 269. A diocesan Bishop is not to incardinate a cleric unless:

1° the need or the advantage of his particular Church requires it and the provisions of law concerning the worthy support of the cleric are observed;

2° he knows by a lawful document that excardination has been granted, and has also obtained from the excardinating Bishop, under secrecy if need be, appropriate testimonials concerning the cleric’s life, behaviour and studies;

3° the cleric declares in writing to the same Bishop that he wishes to enter the service of the new particular Church in accordance with the norms of law.

Ad incardinationem clerici Episcopus dioecesanus ne deveniat nisi:

1° necessitas aut utilitas suae Ecclesiae particularis id exigat, et salvis iuris praescriptis honestam sustentationem clericorum respicientibus;

2° ex legitimo documento sibi constiterit de concessa excardinatione, et habuerit praeterea ab Episcopo dioecesano excardinanti, sub secreto si opus sit, de clerici vita, moribus ac studiis opportuna testimonia;

3° clericus eidem Episcopo dioecesano scripto declaraverit se novae Ecclesiae particularis servitio velle addici ad normam iuris.
Canon 270. Excardination can be lawfully granted only for a just reason, such as the advantage of the Church or the good of the cleric. It may not, however, be refused unless grave reasons exist; it is lawful for a cleric who considers himself to be unfairly treated and who has a Bishop to receive him, to have recourse against the decision.

Excardinatio licite concedi potest iustis tantum de causis, quales sunt Ecclesiae utilitas aut bonum ipsius clerici; denegari autem non potest nisi exstantibus gravibus causis; licet tamen clerico, qui se gravatum censuerit et Episcopum receptorem invenerit, contra decisionem recurrere.
Canon 271. §1 Except for a grave need of his own particular Church, a Bishop is not to refuse clerics seeking permission to move whom he knows to be prepared and considers suitable to exercise the ministry in regions which suffer from a grave shortage of clergy. He is to ensure, however, that the rights and duties of these clerics are determined by written agreement with the diocesan Bishop of the place to which they wish to move.

§2 A Bishop can give permission to his clerics to move to another particular Church for a specified time. Such permission can be renewed several times, but in such a way that the clerics remain incardinated in their own particular Church, and on returning there enjoy all the rights which they would have had if they had ministered there.

§3 A cleric who lawfully moves to another particular Church while remaining incardinated in his own, may for a just reason be recalled by his own Bishop, provided the agreements entered into with the other Bishop are honoured and natural equity is observed. Under the same conditions, the Bishop of the other particular Church can for a just reason refuse the cleric permission to reside further in his territory.

§1. Extra casum verae necessitatis Ecclesiae particularis propriae, Episcopus dioecesanus ne deneget licentiam transmigrandi clericis, quos paratos sciat atque aptos aestimet qui regiones petant gravi cleri inopia laborantes, ibidem sacrum ministerium peracturi; prospiciat vero ut per conventionem scriptam cum Episcopo dioecesano loci, quem petunt, iura et officia eorundem clericorum stabiliantur.

§2. Episcopus dioecesanus licentiam ad aliam Ecclesiam particularem transmigrandi concedere potest suis clericis ad tempus praefinitum, etiam pluries renovandum, ita tamen ut iidem clerici propriae Ecclesiae particulari incardinati maneant, atque in eandem redeuntes omnibus gaudeant iuribus, quae haberent si in ea sacro ministerio addicti fuissent.

§3. Clericus qui legitime in aliam Ecclesiam particularem transierit propriae Ecclesiae manens incardinatus, a proprio Episcopo dioecesano iusta de causa revocari potest, dummodo serventur conventiones cum altero Episcopo initae atque naturalis aequitas; pariter, iisdem condicionibus servatis, Episcopus dioecesanus alterius Ecclesiae particularis iusta de causa poterit eidem clerico licentiam ulterioris commorationis in suo territorio denegare.
Canon 272. The diocesan Administrator cannot grant excardination nor incardination, nor permission to move to another particular Church, unless the episcopal see has been vacant for a year, and he has the consent of the college of consultors.

Excardinationem et incardinationem, itemque licentiam ad aliam Ecclesiam particularem transmigrandi concedere nequit Administrator dioecesanus, nisi post annum a vacatione sedis episcopalis, et cum consensu collegii consultorum.

Page generated in 0.0037 seconds.